Zgrada BGB
Biblioteka grada Beograda se od oktobra 1986. godine nalazi u Knez Mihailovoj ulici, broj 56, u zgradi nekadašnjeg hotela Srpska kruna. Hotel je izgrađen oko 1867. godine kao najmoderniji, najreprezentativniji i najbolje opremljen hotel u Beogradu tog vremena. Najverovatnije ga je sagradila porodica imućnih trgovaca Krsmanovića.
U razvoju beogradske arhitekture zgrada hotela Srpska kruna stoji na početku intenzivnog procesa evropeizacije Beograda u drugoj polovini 19. veka. Arhitektura zgrade je eklektična sa elementima renesansnog i drugih stilova. U stručnoj literaturi stilske karakteristike zgrade tumačene su na dva različita načina. Arhitekta Bogdan Nestorović smatra da je zgrada u mirnom eklektičkom renesansu, a Gordana Gordić je mišljenja da je zgrada sagrađena u romantičarskom duhu. Projektant zgrade nije poznat.
Zgrada ima pravougaonu osnovu sa tri ulične fasade. Kompozicija zgrade oblikovana je oko centralnog i pravougaonog dvorišta, što je i danas primetno u Galeriji Atrijum. Konstrukcija zgrade ukazuje na renesansne uzore. Osnovni stilski elemenat je karakterističan tip prozora koji se lučno završavaju, sa bogatom plastičnom dekoracijom. Prvi sprat ukrašen je i sa dva balkona sa gvozdenom ogradom, čiji oblik ukazuje na romantizam. Zgrada ima bogat krovni venac i segmentni luk iznad ulaznih vrata. Pročelja hotela krasila je dekorativna plastika u neostilskim oblicima, kojima je obilovao 19. vek. Zgrada je preuređena 1986. za potrebe Biblioteke grada Beograda po projektu Svetislava Vučenovića.
Hotel Srpska kruna je imao prostrane zasvedene dvorane za kafanu, restoran i pivnicu, sobe na spratu i skladišta u podrumu. U prizemlju hotela nalazile su se kafana, bilijarska soba, čitaonica za dnevnu štampu i trpezarija, čiji su se prozori i vrata otvarali na verandu s pogledom na park. Ova terasa prema parku je naročito privlačila goste, tako da je u letnjim mesecima bilo teško ovde naći mesto. Godine 1908. u vodiču Beograda zabeleženo je da je Srpska kruna imala 17 soba i da je bila hotel prvog reda u kojem su odsedali stranci i naš imućan svet. Tri puta nedeljno organizovani su koncerti u prostrijama hotela. U njemu su se održavali i tajni sastanci masona.
Zgrada je do danas sačuvala svoj nekadašnji izgled. Pored nesumnjive njene lepote, dodatno je oplemenjuje i izvanredna lokacija: sam kraj najlepše gradske ulice-šetališta koji se graniči sa ulazom u najlepši i najpoznatiji park Beograda – Kalemegdan.